Śruta sojowa w żywieniu koni
Śruta sojowa jest jednym z najbardziej popularnych komponentów paszowych, szczególnie ze względu na jej wysoką zawartość białka, wynoszącą około 44-48%. Białko zawarte w śrucie sojowej charakteryzuje się korzystnym profilem aminokwasowym, co oznacza, że zawiera ona wszystkie niezbędne aminokwasy, takie jak lizyna, metionina, treonina i tryptofan, w odpowiednich proporcjach. To sprawia, że śruta sojowa jest często wybierana jako podstawowy składnik pasz wysokobiałkowych. Kolejną zaletą jest niski poziom substancji antyżywieniowych, które mogą wpływać negatywnie na trawienie i przyswajalność składników odżywczych. W porównaniu z makuchami sojowymi, śruta ma niższy poziom tłuszczu, ponieważ większość oleju została usunięta podczas procesu produkcji.
Śruta słonecznikowa w żywieniu koni
Śruta słonecznikowa, choć nieco mniej popularna niż sojowa, również stanowi wartościowe źródło białka, zawierając około 30-35% białka. Charakteryzuje się ona jednak niższą zawartością lizyny, co może ograniczać jej zastosowanie jako jedynego źródła białka w diecie konia. Niemniej jednak, śruta słonecznikowa jest bogata w inne aminokwasy, takie jak metionina i cysteina, co czyni ją cennym uzupełnieniem pasz opartych na innych źródłach białka. W porównaniu do makucha słonecznikowego, śruta ma niższą zawartość tłuszczu, co jest wynikiem usunięcia większej części oleju podczas produkcji.
Śruta rzepakowa w żywieniu koni
Śruta rzepakowa, choć często dyskutowana ze względu na zawartość glukozynolanów, które mogą ograniczać jej stosowanie, jest ceniona za wysoki poziom białka (około 36-40%) oraz korzystny profil tłuszczowy. Zawiera ona mniej lizyny niż śruta sojowa, ale więcej niż śruta słonecznikowa, co stawia ją na pozycji pośredniej. Ponadto, śruta rzepakowa jest bogata w metioninę, co czyni ją wartościowym składnikiem diety koni, zwłaszcza w połączeniu z innymi źródłami białka. Ze względu na obecność glukozynolanów i ich potencjalny negatywny wpływ na zdrowie koni, śruta rzepakowa nie jest zalecanym składnikiem pasz dla tych zwierząt. Choć śruta rzepakowa jest cennym źródłem białka i ma korzystny profil aminokwasowy, jej stosowanie niesie ze sobą ryzyko, które należy brać pod uwagę przy komponowaniu diety koni.
Porównanie śrut
Porównując te trzy rodzaje śrut, warto zauważyć, że każda z nich ma swoje unikalne zalety i specyficzne zastosowania w żywieniu koni. Śruta sojowa, ze względu na wysoką zawartość białka i korzystny profil aminokwasowy, jest najbardziej wszechstronna i może być stosowana jako główne źródło białka. Śruta słonecznikowa, mimo niższej zawartości lizyny, może być wartościowym dodatkiem, szczególnie w dietach, gdzie wymagane jest uzupełnienie metioniny i cysteiny. Śruta rzepakowa, ze względu na swoje korzystne właściwości tłuszczowe i białkowe może wydawać się kuszącą opcją, jednak z uwagi na ryzyko jakie niesie ze sobą karmienie lepiej ograniczyć jej udział w diecie koni.
Porównanie profili aminokwasowych śrut
| Rodzaj śruty | Zawartość białka | Zawartość tłuszczu | Wartość energetyczna (MJ/kg) | Lizyna (%) | Metionina (%) | Treonina (%) | Tryptofan (%) |
| Śruta sojowa | 44-48% | 1-2% | 13,5 | 2,8-3,0 | 0,6-0,7 | 1,8-2,0 | 0,5-0,6 |
| Śruta słonecznikowa | 30-35% | 1-2% | 12,0 | 1,4-1,6 | 1,0-1,2 | 1,2-1,4 | 0,3-0,4 |
| Śruta rzepakowa | 36-40% | 2-3% | 12,5 | 2,1-2,3 | 0,8-1,0 | 1,5-1,7 | 0,4-0,5 |
Profil aminokwasowy w śrutach różni się znacznie, co ma istotne znaczenie w bilansowaniu diety koni. Lizyna, metionina, treonina i tryptofan są kluczowymi aminokwasami, które wpływają na efektywność wykorzystania białka w organizmie konia.
Śruta sojowa wyróżnia się najwyższą zawartością lizyny, co jest ważne dla wzrostu i regeneracji tkanek mięśniowych. Metionina i treonina również są obecne w korzystnych ilościach, co czyni śrutę sojową jednym z najbardziej wszechstronnych źródeł białka.
Śruta słonecznikowa, choć posiada niższą zawartość lizyny, jest bogatsza w metioninę, co może być korzystne w dietach wymagających tego aminokwasu. Zawartość treoniny i tryptofanu jest nieco niższa, co sprawia, że najlepiej stosować ją w mieszance z innymi źródłami białka.
Śruta rzepakowa charakteryzuje się pośrednimi wartościami lizyny i metioniny, co stawia ją na dobrej pozycji jako alternatywa lub uzupełnienie do śruty sojowej. Treonina i tryptofan również są obecne w satysfakcjonujących ilościach.Ostateczny wybór odpowiedniej śruty zależy od specyficznych potrzeb żywieniowych koni, ich stanu zdrowia oraz rodzaju wykonywanej pracy. Ważne jest, aby dieta była dobrze zbilansowana i dostosowana do indywidualnych wymagań, co pozwoli na utrzymanie koni w doskonałej kondycji i zdrowiu.
Ostateczny wybór odpowiedniej śruty zależy od specyficznych potrzeb żywieniowych koni, ich stanu zdrowia oraz rodzaju wykonywanej pracy. Ważne jest, aby dieta była dobrze zbilansowana i dostosowana do indywidualnych wymagań, co pozwoli na utrzymanie koni w doskonałej kondycji i zdrowiu.
Przykład diety opartej o owies, wysłodki, śrutę sojową i słonecznikową oraz premiks witaminowy
Koń SP, waga 500g, kondycja 5 w skali BCS, waga 500kg
Przykładowa dieta (surowce rozłożone na 4 posiłki)
Składniki:
Owies: 2 kg dziennie
Wysłodki buraczane: 1 kg suchej masy dziennie (przed podaniem namoczyć)
Śruta sojowa: 0,5 kg dziennie
Śruta słonecznikowa: 0,3 kg dziennie
Premiks mineralno-witaminowy: zgodnie z zaleceniami producenta (np. 50 g dziennie)
Polecane produkty
